Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

Μπλάνκο: «Απέδειξα την αξία μου»


Δικαιωμένος για την ανανέωση της συνεργασίας του με την ΑΕΚ δηλώνει ο Ισμαέλ Μπλάνκο στο ένθετο «V-Men» της εφημερίδας «Βήμα». Ο Αργεντινός επιθετικός αναφέρεται στις δύσκολες στιγμές που πέρασε με το θάνατο του πατέρα του και την απουσία του από τη βασική ενδεκάδα σε κάποια ντέρμπι, αλλά τονίζει τη δύναμη που άντλησε από τη συμπαράσταση των φιλάθλων της ομάδας. Αναλυτικά:
Προσαρμόστηκες γρήγορα στην ΑΕΚ, έδειξες εξαρχής ότι έχεις πολύ καλή σχέση με τα δίχτυα, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν δεν ήσουν βασικός στα ντέρμπι. Σου στοίχιζε αυτό; Σε οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή στοιχίζει να μην ξεκινάει στα ντέρμπι και στα κρίσιμα παιχνίδια. Σίγουρα δεν ήταν ό,τι καλύτερο να κάθομαι στον πάγκο.
Είμαι παίκτης-νικητής και θέλω πάντα να παίζω και να κερδίζω. Ομως, ο προπονητής είναι αυτός που αποφασίζει.
Η δική μου δουλειά είναι να βοηθάω τους συμπαίκτες και να σέβομαι τις αποφάσεις του προπονητή. Εκανες γι’ αυτό το θέμα και μια συζήτηση με τον Ντέμη Νικολαΐδη. Πώς είναι η σχέση σας;
Ηταν και αυτός γκολεαδόρ… Είναι πολύ καλό ότι υπήρξε ποδοσφαιριστής. Αυτό βοηθάει πολύ στην επικοινωνία των παικτών μαζί του. Εχουμε εξαιρετική σχέση και είναι σημαντικό ότι έπαιζε στην ίδια θέση με εμένα, διότι καταλαβαίνει ότι κάποιες στιγμές έρχονται τα γκολ και κάποιες όχι.
Υπήρξε στιγμή μέσα στη σεζόν που ανησύχησες ότι δεν θα σε κρατούσε η ΑΕΚ τα επόμενα χρόνια; Δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα φόβο. Ηθελα απλώς να αποδείξω ότι αξίζω πραγματικά να είμαι εδώ. Και νομίζω ότι τα κατάφερα. Αυτή η σχέση πάθους με το κοινό πώς αναπτύχθηκε; Η εξέδρα φώναζε το όνομά σου ακόμη και όταν δεν έπαιζες...
Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό που συμβαίνει. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Είμαι πολύ χαρούμενος. Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα για έναν ποδοσφαιριστή από τη στήριξη της κερκίδας. Αυτό σε κάνει να θέλεις να δουλέψεις περισσότερο για να ανταποδώσεις την αγάπη. Την πρώτη φορά που φώναξαν το όνομά μου οι οπαδοί της ΑΕΚ ανατρίχιασα. Ηταν πολύ δυνατή εμπειρία, πολύ δυνατό συναίσθημα. Αυτή η επαφή με το κοινό σε βοήθησε να ξεπεράσεις ορισμένες δύσκολες καταστάσεις που σου παρουσιάστηκαν μέσα στη σεζόν; Αναφέρεσαι στον θάνατο του πατέρα μου... Ναι, με βοήθησαν πολύ οι φίλοι της ΑΕΚ.
Η απώλεια του πατέρα μου ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Η στήριξη του κόσμου ήταν πολύ σημαντική. Είχα πέσει και αυτή η αγάπη με βοήθησε να σηκωθώ. Ξέρεις, πάντοτε προσπαθώ να μη δείχνω στον έξω κόσμο αυτό που αισθάνομαι. Αλλά όταν είμαι σπίτι, μόνος μου, νιώθω πολύ άσχημα. Σκέφτομαι συνεχώς τον πατέρα μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: