Καμια δουλειά δεν είναι ντροπή!

Ωραία ξεκίνησε το ντέρμπι, μόλις στο 16ο δευτερόλεπτο έγινε η πρώτη φάση με τετ-α-τετ του Galletti. Στο 20ο λεπτό πήγα έφερα φαγητό γιατί πεινούσα, κάπου στο 60′ ξάπλωσα στον καναπέ και το ενδιαφέρον μου κορυφώθηκε κοντά στο 75′ με 80′ όπου μάλλον κοιμήθηκα λιγάκι. Μόλις ξύπνησα είδα ο τυχερός το γκολάκι του Kovacevic και ξύπνησα για τα καλά. Πάλι στο 87′ με 88′ σηκώθηκα για να ετοιμαστώ και να βγω και τι έχασα ο κακομοίρης; Την παράσταση του Τάσου Πάντου… Άκουσα τα καλύτερα όμως, και λέει θα προταθεί για το βραβείο N’Doye του χρόνου!
Πάντα τέτοια ντέρμπι και πλησιάζουμε την Primera Division…
Τώρα, τι μαθαίνει κανείς παρακολουθώντας ένα ντέρμπι…
…Η δουλειά του αστυφύλακα της Τροχαίας δεν είναι ντροπή…